Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ширатпа
зат. қ. ө н е р. Алтын не күміс талшықтарынан ширатып, болмаса бұрап жасалған әшекей. Ол темірлерге қақтаған күміс шабылады. Сыздықтар, ш и р а т п а л а р жүргізіледі. Үзбелер, шытыралар қағылады. Маржан тасты қозалар орнатылады (Ж.Бабалықұлы: Ер қанаты, 260). Пыстан, өмілдірік, құйысқан, жүген, тебінгі беттеріне қағылатын – үзбе, кеспе, құйма, шытыра, сыздық, ш и р а т п а, бүркеншік шегеге дейін түгел күміс шабылады (Бұл да, 264).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ширатпа


будет выглядеть так: Что такое ширатпа