Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
шишақпақ
зат. жерг. Сіріңкенің қорабы. Әділ енді жанқалтасынан ш и ш а қ п а қ алып, екі шидің басын жараның аузына қысып ұстап тұрып, келесі шиді тұтатты (Ш.Мұртазаев, Қара маржан, 61).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шишақпақ


будет выглядеть так: Что такое шишақпақ