Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч [Ш] Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шөкет
зат. жерг. Ағаштың түбірі. Жиектегі тоғай арасынан шыққанша, арба біресе шұқырға түсіп кетеді, біресе ағашқа, ш ө к е т к е соғылады, қираңдап жүргізбей келеді (З.Ақышев, Ақбел асуы, 154).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шөкет


будет выглядеть так: Что такое шөкет