Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
шұбалғы
зат. сөйл. Жауынқұрты, шылаужын, шұбалшаң. Жыртылған аңыздан ш ұ б а л ғ ы аулап, дән термек болған қалың қарғаға Шәуке кесек лақтырумен болды (Т.Әлімқұлов, Сырлы наз, 266).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шұбалғы


будет выглядеть так: Что такое шұбалғы