Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
шүй
I… Бірнеше буда темір арқанды домалатып әкеп, бір ұшын пароход тоқтайтын мықты ш ү й г е бекітіп, екінші ұшын тарқата жүгіріседі (Балдырған, 1972, №4, 6).
II
зат. жерг. Ет салығы. Барлай алмай жан-жақты Хан көтердің қалмақты. Ш ү й г е алады жыл сайын, Біткен малды салмақты (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 357).
III
ет. көне. Сүю, ұнату, жақсы көру. Айдын ш ү й с е ң – тарлан ш ү й, Көтерілген сона құтылмас. Жауға кисең – берен ки, Егеулеген болат өте алмас (Шалкиіз жырау: Нар заман., 26).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шүй


будет выглядеть так: Что такое шүй