Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч [Ш] Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шүлтікей
сын. жерг. Шолтаңдап қалған, түкке тұрмайтын (адам). Кісі істі болғанда осындай түкке тұрмайтын ш ү л т і к е й л е р д і ң де басынып, шікірейе қалатыны жанына тиіп тұр (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 301).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шүлтікей


будет выглядеть так: Что такое шүлтікей