Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ыңсыз-шыңсыз
сын. сөйл. Ыңдыңсыз. Түн еді, жым-жырт еді, ы ң- ш ы ң с ы з, Айтқандай айға әңгіме, көкте жұлдыз. Ақырын теңселеді биік таулар, Төменде жерге сүңгіп құлдиған құз (И.Байзақов, Құралай., 284).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ыңсыз-шыңсыз


будет выглядеть так: Что такое ыңсыз-шыңсыз