Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қайырқұн
сын. жерг. Қайырлы. Қысқа аяқты қойыңды бауызда да, қарға тығып тастай бер, союға мал табылмай, ашаршылық болғанда, көп жұртқа жеуге үлестірсең, қ а й ы р қ ұ н бай атанып, жұрт аузында қаласың (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 9, 236).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қайырқұн


будет выглядеть так: Что такое қайырқұн