Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қақпақыл
Қақпа шекпен. Өрмек құрып, адарғымен қағып тоқылған материалдан тігілген шекпен. Үстінде баяғы енем тоқып берген қ а қ п а ш е к п е н бар екен деймін (Ә.Кекілбаев, Бір шөкім., 17). Үстерінде қ а қ п а ш е к п е н, кейбіреулері қап шекпен киіпті, бастарында елтірі бөрік (Жұлдыз, 1972, №12, 123).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қақпақыл


будет выглядеть так: Что такое қақпақыл