Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қалақ
Қалақ бет. Жалпиып қалған, жалпиған бет. Қ а л а қ б е т әуелі трубканы көтергісі келмей тыржыңдаса да, тыңдаған бойда орнынан атып тұрды (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 371). Сыртына сірә да қан тепейтін қара сұр қ а л а қ б е т сыздап ала қойған (Бұл да, 403). Қалақ сан. Қалақтай жалпақ сан. Бота тірсек, қ а л а қ с а н сәйгүлік тұлпар қос құлағын жымырып алып, құландай ұйтқытып келе жатыр (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 178).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қалақ


будет выглядеть так: Что такое қалақ