Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қалан
зат. көне. Жалпыға ортақ салық түрі. Қ а л а н деген (құшыр деп аталатын жан басына салынатын алымсалықтан өзгеше) жеріне қарай салынатын алым-салық болды (ҚазССР тарихы, 2, 238). Темір-Құтлықта бұрынғы хандардай бүкіл бұқара халыққа аямай шөлен, қ а л а н, тағы сондай толып жатқан алым-салықтар салған (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 477). Өнімге орай, біреуге көп, біреуге аз салынатын, бірақ жалпыға ортақ ауыр салғырт қ а л а н тағы жоқ (М.Мағауин, Алсапыран, 2, 163).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қалан


будет выглядеть так: Что такое қалан