Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қалаш
Iзат. Балықтың арқа қанаты. Басы озған батыр Сарманның үш жүз түгіл, алаштан! Теңіз суын теңселткен, Наһанды бір-ақ шайнады, Ұстап алып қ а л а ш т а н (Жеті ғасыр., 2, 431). Тіршілік тірегі судан айырылған құстар сатырлап ұшып, балықтар қ а л а ш т а р ы қақырап, желбезектері желбіреп сыңсып жылайтын сияқты (А.Мекебаев, Аңызақ, 94).
II
зат. көне. Қараның әйелі. Бұл сөз қатын-қалаш қос сөзінің екінші сыңары ретінде сақталған.
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қалаш


будет выглядеть так: Что такое қалаш