қанжілік
зат. Жөнді бапталмай бәйгіге қосылып, зорыққандықтан болатын ауру; жілігінің ішіне қан кету. Керісінше ат семіз болса қызылмай, қ а н ж і л і к етіп алмай, бірте-бірте баппен арытады (Ер қанаты, 179). Семіз атты алғашқы кезде қатты қинап, қызылмай, қ а н ж і л і к қылып алмау керек (Саятшылық, 169). Семіздей ойға-қырға бет алды сабылтып қ а н ж і л і к жасаған (Қаз. әдеб., 20.12.1974, 4). Қанжілік болды. Әбден шаршады, шалдықты; зорықты. Жарым жылға дейін район мен аймақ орталығында қ а н ж і л і к б о л ы п, қызмет орнын іздеп сабылған ол әбден түңіліп, күдерін үзді (Т.Әлқанұлы, Тірліктен., 236).