Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қаңғы
зат. көне. Ертерек кезде қылмысты адамның мойнына, аяқ-қолына салатын шынжырлы кісен. Ұмыт болған кейбір дүниелерді Дәркенбай дүниеге қайта әкелуде. Соның бірі – қ а ң ғ ы. Ол ағаштан, шынжырлы кісеннен тұрады. Ертеректе қ а ң ғ ы н ы қылмысты адамның мойнына, аяқ-қолына салып қаңғыртып жібереді екен (Жетісу, 20.08.1992, 4).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қаңғы


будет выглядеть так: Что такое қаңғы