Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қаңқула
ет. Қаңқу сөз, алып-қашпа сөз айту, өсектеу. Жұрт сөзді онан әрі жаңыртқан жоқ, Қ а ң қ у л а п, қағажулап қағытқан жоқ. Насырға шабатынын біліп жиын, Шаппаған бәйге басын ауыртқан жоқ (І.Жансүгіров, Шығ., 512). Мұны төрде отырған ақсақалдар қызғанып, баланы қ а ң қ у л а й д ы, малға бата қыл дейді (Ел аузынан, 55).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қаңқула


будет выглядеть так: Что такое қаңқула