Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қаңқулас
ет. сөйл. Ұрсысу, керісу, балағаттасу. Не жауласып мерттескен емес, не жөндесіп серттескен емес, қит етсе бір-біріңнің жоқ-жітік, кем-кетіктеріңді айтып, ел көзінше қ а ң қ у л а с с а ң д а р, әрине, жараның аузы ушыға береді (Лен. жас, 15.08.1973, 3).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қаңқулас


будет выглядеть так: Что такое қаңқулас