Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қапелімшіл
сын. жерг. Жайбарақат, бейқам, қамсыз жатқан. Өз басының бақытсыздығын ұмытқан. Қ а п е л і м ш і л қасіретті емініп, бойрап, бүлініп қалмаған (І.Есенберлин, Алтын ат., 278). Қ а п е л і м ш і л жүрегін, шыдамсыз жанын шоқтай күйдірген оның ойнақы қарақат көздері, гүл қабыз нәр құмар еріндері… (Бұл да, 282).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қапелімшіл


будет выглядеть так: Что такое қапелімшіл