қарағай
… 2. сын. Қарағай ағашының (өсімдігінің) сүрегінен жасалған. Сөз о сыған келіп тірелгенде Қоңырбай бұрышта сүйеулі тұрған жеңіл қ а р а ғ а й домбыраны қолына алды (Ә.Көшімов, Екі бүркіт, 51). Ол енді осылай қарай бет қойған бұғыларға қарап тұрып, қ а р а ғ а й сапты найза ұстаған қалың қол әскерді елестетті (Р.Тоқтаров, Ертіс., 2, 104). 3. ауыс. Қарағай секілді арбаған, үлкен, ірі. Қойдың арғы шетінен қ а р а ғ а й мүйіз қара серке мекіренді (Т.Ахтанов, Боран, 9). Қарағай ағызу. Таудан жыққан қарағайды бұтақтап, қабығын аршып, бөлшектеп кесіп, басын тұжырып, төмен (еңіске) қарай сырғытып жіберу. Одан соң қарағайды сүйменнен екі жақтап, екі адам қозғап, төмен қарай сырғытып жібереді, мұны қ а р а ғ а й а ғ ы з у деп атайды (Қаз. этнография., 1, 50).