Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қаран
Қаран су. жерг. Топан су. Бір ғасырда дүниені екі рет қ а р а н с у ғ а алдыра жаздаған батыс құрлықтың жаңа әдебиеті жеке адам тағдырын бірінші орынға шығарды (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 466). «Хан бізді алдапты-ау! Қ а р а н с у алып жатқан ештеңе жоқ екен ғой!» деп жүрсе, қайтпекші! (Ә.Кекілбаев, Елеңалаң, 153).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қаран


будет выглядеть так: Что такое қаран