Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қараталақ
зат. в ет. Сиыр малының талағы ісіп, қарайып кететін ауруы; ошақ. Қ а р а т а л а қ қ а ұшыраған мал оттаудан қалып, бүйірін соғып, өкіре береді де, 2-3 күнде өледі (Х.Арғынбаев, Қаз. этногр., 84). «Сибирьская язва» қойда – топалаң, жылқыда – жамандат, сиырда – қ а р а т а л а қ, түйеде – шелек, адамда – күйдіргі» деп аталады (Ана тілі, 16.05.1991, 7). Қараталақ келгір. Қараталақ ауруына ұшырағыр д.м. қарғыс. \≈ Мына қ а р а т а л а қ к е л г і р кимелеп қайда бара жатыр.
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қараталақ


будет выглядеть так: Что такое қараталақ