қарын
зат. Сойылған қойдың қарнын жуып-шайып, түгін қырып, тазалап, ішіне жел үрлеп, кептіріп қояды. Кейіннен ыстап, оған май салады. Шайқалған майды тұздаған соң, суын сығып осы қ а р ы н ғ а салады. Қарынға салынған май ұзақ сақталады (Қ.Толыбаев, Бабадан., 235). Қарын қуырдақ. Қарынның ішіне майдалап салып пісірген ет. Тас қуырдақ та, көмбе қуырдақ пен қ а р ы н қ у ы р д а қ та әлі темір ыдыстар тарамаған, есте жоқ ескі заманда шыққан тағамдар ғой (Қ.Жұмаділов, Дарабоз, 1, 214). Қарын құда. этногр. Балалары тумас бұрын құдаласқан құдалар. Бір ғана құда атауының өзі оннан асады. Мысалы, құда, бас құда, бесік құда, қ а р ы н қ ұ д а, қарсы құда т.б. (Жалын, 1974, №3, 146). Қарын құрышы. Май салынған қарынның бір бұрышы (бөлігі). Сарымай салған қ а р ы н н ы ң қ ұ р ы ш ы н кесіп алып, қыздырды да баланың ішіне басып еді. Зұлке жылауын қойды (А.Жұмаділдин, Сең бұзыл., 30). Қарын салды. Жардай болып семірді. Халық аш-жалаңаш, кедей тұрып, әкімнің қ а р ы н с а л у ы – жемеңгерліктің белгісі (А.Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік, 1, 122).