Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қатуқара
зат. жерг. Бір нәрсені ыстайтын арнаулы орын. Жылқы терісінен жасалған сабаны да қ а т у қ а р а ғ а салып, қыс бойы түтінмен ыстап, әзірлеген өзі (Қ.Жұмаділов, Соңғы көш, 1, 196).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қатуқара


будет выглядеть так: Что такое қатуқара