Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қауымиет
зат. жерг. Қауым, көпшілік. Тас түйін болып түйілді де, қ а у ы м и е т к е қарап: - Жамиғат! – деп саңқ етті (Ш.Мұртазаев, Жұлдыз. көпір, 150). Мен барымды аямадым – қ а у ы м и е т куә (Бұл да, 158).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қауымиет


будет выглядеть так: Что такое қауымиет