Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қоналқыла
ет. сөйл. Қону, қонып шығу. Шығыс Түркістанға баяғыда сапар шеккенде басып өткен жерлер, түстенген, қ о н а л қ ы л а ғ а н бекеттер Шоқанның есінде (Т.Әлімқұлов, Кертолғау, 34).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоналқыла


будет выглядеть так: Что такое қоналқыла