Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қопалдау
сын. жерг. Еш нәрсеге икемі жоқ, орашолақ. Әлде өзім қ о п а л д а у м ы н ба, қайдам, әйтеуір кей-кейде қашып кеткім келеді (О.Сәрсенбаев, Жақсының., 70).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қопалдау


будет выглядеть так: Что такое қопалдау