Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қорық
Iзат. этногр. Ағаш тостағандағы сүтке отқа қыздырылған тас салу арқылы пісірілген тағам (сүт). Осы әдіспен пісірілген дәмді сүтті қазақ «қ о р ы қ» деп атаған (Д.Шоқпарұлы: Ер қанаты, 279).
II
зат. кәс. Балық аулауға тыйым салынған мерзім: маусым, шілде. Бұрындар жылауды екі ай қ о р ы қ кезінде әкелеріне бауыр басып қалған балалар бастайтын (Ә.Сараев, Тосқауыл, 44).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қорық


будет выглядеть так: Что такое қорық