Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қосірей
сын. жерг. Жарамсыз, құнарсыз, нашар (топырақ). Шошақ иегіне шошайтып қойған теке сақалына, самай шашына қ о с і р е й топырақтың бетіне шыққан сордың тұзындай шашырап ақ түсіпті (О.Сәрсенбай, Шығ., 4, 376).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қосірей


будет выглядеть так: Что такое қосірей