Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қоя
Iзат. Жеген ас қорытылмай қалатын ауру. Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті Қ о я аурудан айықпаған баладай. Кәрі шыңдар бір-біріне суысты, Бір суық леп кезіп жүрді жағалай (Ж.Нәжімеденов, Ұрпағым., 65).
II
зат. Оралған ақ киізден, сүйек не талдан жасалып, қыранның ішкі құрылысын қыл-қыбырдан тазарту үшін берілетін жасанды нәрсе (Ж. Сатылғанов, «Қауырсын» клубы, 86). Қыранға жегізген қ о я екінші не үшінші күні қыранның ішіндегі қыл-қыбырын алып, құстың аузынан түседі (Бұл да, 89).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қоя


будет выглядеть так: Что такое қоя