Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қояба
зат. сөйл. Қоя. Бүркіт кейде өзі алған аңның етін терісімен, жүнімен жұтып, содан қоя немесе қ о я б а деген ауруға ұшырайды (С.Мұқанов, Таңд. шығ., 15, 95).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қояба


будет выглядеть так: Что такое қояба