Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
құлазушылық
зат. Көңілінің құлазып қалғандығы, жабырқаушылық. Кейде көңілінің түкпірі жан баласы дендей алмайтын қ ұ л а з у ш ы л ы қ қ а ұрынып, сенделіп қалатын еді (Таң нұры, 35).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құлазушылық


будет выглядеть так: Что такое құлазушылық