Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
құлдау
зат. г е о г р. жерг. Еңіс жер, құлама. Жарсудың қ ұ л д а у ы н а тірелетін аңғардың алды ұзыннан-ұзақ созылған бұралаңы көп терең шатқалды шұбалаңқы сай (С.Сматаев, Алғашқы асу, 143). Қ ұ л д а у д ы ң қамшылар жағында қотан аумағындай тегіс жер бар (Бұл да).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құлдау


будет выглядеть так: Что такое құлдау