Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
құлдырмамай
зат. көне. Ертедегі мылтықтардың бір түрі. Мылтықтың «алты қырлы ақ берен», «он екі құрсау жез айыр», «қозыкеш», «қ ұ л д ы р м а м а й», «қара мылтық» деген аттары бар (Ата салты., 50). «Нақыпбек! Тұр, қоршап алыпты» дегенімде, қ ұ л д ы р м а м а й ы н а шап бергені (С.Сматаев, Елім-ай, 2, 289). Қ ұ л д ы р м а м а й ы н ыңғайлап, жылқының арт жағын кес-кестей берді (Бұл да, 385).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құлдырмамай


будет выглядеть так: Что такое құлдырмамай