Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
құмай
Iзат. көне. Соғыста қолға түскен қыз, әйел. Бұл үшеуіне де қойындарына қ ұ м а й салып, үстеріне жеке-жеке боз орда тігіп берген (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 369).
II
сын. жерг. Аласа, тырбиған. Көз көп қазір сыртымыздан сын айтар, Бәйтеректі мазақтаса қ ұ м а й тал, Ерден бұрын ел сенімін мұңайтар. Бірақ бізге өз ұлтыңды өзгеден Кем сүйесің деп, қанеки, кім айтар? (М.Шаханов, Мәңгүрт., 168).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құмай


будет выглядеть так: Что такое құмай