Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
қызылқарағай
зат. бот. 1. Қарағайдың қабығы қызыл түсті түрі. Қ ы з ы л қ а р а ғ а й д а н қиып салынған итарқа шатырлы қоржын үйдің іргесі қора-қопсыға толы екен (Қ.Ысқақ, Тұйық, 88). 2. Осы қарағайдың сүрегі. Қоршаудың ішінде үйінді-үйінді ағаш; қарағайдың неше атасы: балқарағай, шырша, қ ы з ы л қ а р а ғ а й, шегіршін, ақ қайың, қызыл қайың, ақ терек, көк терек… (Ғ.Сланов, Замандастар, 162).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қызылқарағай


будет выглядеть так: Что такое қызылқарағай