Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ [Қ] Ү Ұ Һ Ә Ө
қынала
ет. жерг. Ылығу. Оның себепкері – қ ы н а л а ғ а н н а н бері осы ауылдың бар итін соңынан шұбыртып жүрген дүрегей қаншық Ұшар еді (М.Мағауин, Қиянда., 199).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қынала


будет выглядеть так: Что такое қынала