Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
үзбе
зат. қ. ө н е р. Әр бөлігі шынжыр сияқты бір-біріне іліністіріліп тізіле байланыстырылған сәндік әшекей. Ол темірлерге қақтаған күміс шабылады. Сыздықтар, ширатпалар жүргізіледі. Ү з б е л е р, шытыралар қағылады. Маржан тасты қозалар орнатылады (Ж.Бабалық: Ер қанаты, 260). Үзбе көже. Қамырын үзіп-үзіп салып пісірген көже. Жеңешем қазаннан жайпақ қара табаққа ү з б е к ө ж е құйып, төрге малдас құрған (Жұлдыз, 1972, №1, 121). Кешке әжемнің құйып берген бір тостақ ү з б е н к ө ж е с і н ішіп болып, жастыққа жантайып жатып өзіміздің үйді ойладым (Жалын, 1974, №6, 84). Үзбе нан. Иленіп, жайылған қамырды үзіп-үзіп, сүтке салып пісірген тағам. Кешкісін оларға ү з б е н а н, ыстық істеп беріп, сабақтарын қараттырды (Ө.Қанахин, Құдірет, 17). Ү з б е н а н д ы ішіп жатырмын. Елеусіз ғана көзімнің қиығын салып қоямын (Н.Серәлиев, Жеңешем., 120).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: үзбе


будет выглядеть так: Что такое үзбе