Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
үлем
зат. көне. Оқыған, білімді діни адам. – Иә, сен кітап оқып, шариғат танып ү л е м болыпсың. Ал мен қыпшақ даласына қаштым (І.Есенберлин, Алтын орда, 1, 111). – Сауға! Сауға, батыр! – деді Ардақ. – Бағдаттан келе жатқан ү л е м д е р м і з (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 193).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: үлем


будет выглядеть так: Что такое үлем