Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұғырыш
зат. көне. Халық арасынан шығып, уәзір дәрежесіне дейін көтерілген адам. Мені ұ ғ ы р ы ш деп еді. Мұның әһмияты халық арасынан шығып уәзір дәрежесіне көтерілген адамдарды айтатын. Ол тек түріктерге берілетін атақ болса керек-ті (Қазыбек бек, Түп-тұқияннан., 290).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұғырыш


будет выглядеть так: Что такое ұғырыш