Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ұзан
зат. көне. Ақын, жыршы, күйші әрі шешен адам. Қолына қобыз ұстаған ұ з а н елден елге, бектен бекке барады (Қорқыт ата кітабы, 8). Проф. Ә.Қоңыратбаев деректеріне сүйенсек, оғыздардың бірінші ұ з а н ы Қорқыт болған тәрізді. Ұ з а н - өз бойында ақындық, күйшілік, жыршылық, шешендік т.б. толып жатқан өнерді жинақтаған тұлға (Лен. жас, 04. 05. 1977, 4).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұзан


будет выглядеть так: Что такое ұзан