Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұр
… 2. ауыс. Алдап кету, сан соқтыру; қатыру. Күнде байқап жүреді қылғаныңды, Аңдиды жатқаныңды, тұрғаныңды. Әбден тойып алған соң бұлт береді, «Көрдің бе енді, - дейді де, - ұ р ғ а н ы м д ы» (Шәкәрім, Шығ., 79).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұр


будет выглядеть так: Что такое ұр