Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ұранқай
зат. Тайпалардың бір. – Он екі керей мен жеті ұ р а н қ а й амандасушы еді, бұл неменің шертиіп отырғанын қара (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 137). Алтайдың аясында мекен еткен, Ұ р а н қ а й дейтін қалмақ елі көптен. Ішінде қожалары Кәпін, Кәбік, Алдаумен қожа болып әмір еткен (И.Байзақов, Таңд. шығ., 1, 91). Ұ р а н қ а й ол да жалпақ ел емес пе, Сұрауы Арқалықтың жөн емес пе?! Қалжыңға сеніп, тақсыр, ашуландың, Екеуміз не көрсек те тең емес пе?! (Бабалар., 27, 13).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұранқай


будет выглядеть так: Что такое ұранқай