Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ұрғашы
Ұрғашы жүз [тіс]. Тарақтың жиі келген ұсақ жүзі. Осы тәрізді өрмектің астыңғы жібін ұрғашы жіп, үстіңгісін еркек жіп деп, тарақтың жиі жүзін ұ р ғ а ш ы ж ү з, сирегін еркек жүз деп атайды (Д.Шоқпарұлы: Қаз. әдеб., 22. 06. 1984, 14). Тарақтың арасы ашық, алшақ келген тістері – еркек тіс, арасы жиі, ұсақтары – ұ р ғ а ш ы т і с деп аталады (Қаз. этнография., 2, 77). Ұрғашы жүн. Қойдың жабағы (жазғытұрымғы) жүні түбіті мол, қылшығы аз болып келгендіктен оны ұрғашы жүн деп атайды. Ұрғашы қалып. Қалыптың астыңғы беті. Қалыптың үстіңгісін шеберлер еркек қалып, астыңғысын ұ р ғ а ш ы қ а л ы п деп атайды (Д.Шоқпарұлы: Қаз. әдеб., 22.06. 1984, 14).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұрғашы


будет выглядеть так: Что такое ұрғашы