Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұрқан-шұрқан
зат. Айғай аттан, у-шу, дау-дамай, ұрыс-керіс. Тападай тал түсте сөйтіп ауыл ұ р қ а н-ш ұ р қ а н болған (Ж.Қорғасбек, Жынды қайың, 172).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұрқан-шұрқан


будет выглядеть так: Что такое ұрқан-шұрқан