Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұрлаушылық
зат. Ұрлау ісімен айналысушылық, ұрлықшылық. Қатар еккен екі адамның арасында кейде бір-бірінен ұ р л а у ш ы л ы қ та, дау-жанжалдар да болады (Ә.Оспанов, Жанқожа батыр, 110).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұрлаушылық


будет выглядеть так: Что такое ұрлаушылық