Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ұршық
зат. а н а т. Ортан жіліктің жамбас шұңқырына кіріп тұратын доғал басы. Бұл үшін ортан жіліктің ұ р ш ы қ деп аталатын басының сіңірін пышақ ұшымен кесу керек (Қ.Салғарин: Ана тілі, 21. 02.1991, 6). Ұршығы айналып тұрған. Арықтаған, жүдеген. Жылқыны аралаған Сүгірбай ұ р ш ы ғ ы а й н а л ы п т ұ р ғ а н «Құла серекті» көргенде иманы қырық кез көтерілді (М.Разданұлы, Алтай., 94).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұршық


будет выглядеть так: Что такое ұршық