Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұрысқыз
ұрыс етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Кісі даяр көтеріп тербетуге, Тілектес жанның бәрі ер жетуге, Мен жылаймын бесікте биттер талап, Шешемді байға ұ р ы с қ ы з ы п, жерлетуге (С.Торайғыров, Таңд. шығ., 198).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұрысқыз


будет выглядеть так: Что такое ұрысқыз