Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұсталы
сын. Ұстасы бар, қолөнерші; өнерлі, шебер. Ұ с т а л ы ел озар, Ұстасыз ел азар (Мақал).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұсталы


будет выглядеть так: Что такое ұсталы