Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү [Ұ] Һ Ә Ө
ұтықтас
ет. жерг. Бірігу, топтасу, ұжымдасу. – Оны қар бекіп қалмай тұрып, ұ т ы қ т а с ы п қуған ғой, ең абзалы (Лен. жол, 08. 01. 1977, 4).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ұтықтас


будет выглядеть так: Что такое ұтықтас