Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
әбіреттен
ет. көне. Үлгі, өнеге, ғибарат д. м. Мешіт көзге көркем, өзі биік, Тұрады жұмасына жұрт жыйылып, Ә б і р е т т е н і п борышымды өтейін деп, Мен бардым шаттығымнан көңілім сүйіп (С.Торайғыров, Таңд. шығ., 56).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: әбіреттен


будет выглядеть так: Что такое әбіреттен