Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
әмият
зат. көне. Сенім білдірілген адам; елші. Біздің әулет ежелден Мәскеу патшаларына ә м и я т саналады (М. Мағауин, Аласапыран, 2, 236). Ә м и я т міндеті – үлкен ұлым Ахметшеге жүктелді (Бұл да, 237).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: әмият


будет выглядеть так: Что такое әмият